زندگی نامه امام عسگری (ع)
زندگینامه امام حسن عسگری (ع)
نام: حسن بن علی.
کنیه: ابومحمد.
القاب: عسکرى، زکى، خالص، صامت، سراج، تقى و خاص (به امام حسن عسکرى(ع)، امام على النقى(ع) و امام محمد تقى(ع)، ابن الرضا نیز گفته مىشد).
منصب: معصوم سیزدهم و امام یازدهم شیعیان.
تاریخ ولادت: هشتم ربیع الثانى سال ۲۳۲هجرى.
همچنین چهارم و دهم ربیع الثانى نیز نقل شده است. در مورد سال تولد ایشان نیز برخى گفتهاند که ۲۳۱ هجرى بوده است.
محل تولد: مدینه مشرفه، در سرزمین حجاز (عربستان سعودى کنونى(.
نسب پدرى: ابوالحسن، على بن محمد بن على بن موسى بن جعفر بن محمد بن على بن حسین بن على بن ابىطالب(ع(.
نام مادر: حُدیث، که او را جدّه مىگفتند.
برخى نام او را سلیل و برخى دیگر، سوسن نقل کردهاند. این بانوى پاکیزه، که در عصر خویش از بهترین زنان عالم بوده و مفتخر به همسرى ذریه پیامبر اکرم(ص) است، در ولایت خویش پادشاه زاده بود. امام هادى(ع) در شأن او فرمود: سلیل، دور از هر آفت، پلیدى و آلودگى است.
مدت امامت: از زمان شهادت پدرش، حضرت امام هادى(ع)، در سال ۲۵۴ تا سال ۲۶۰هجرى، نزدیک به شش سال.
تاریخ و سبب شهادت: هشتم ربیع الاول سال ۲۶۰ هجرى، در سن ۲۸ (یا ۲۹) سالگى، به وسیله زهرى که معتمد عباسى به آن حضرت خورانید.
محلدفن: سامرا (درسرزمین عراقکنونى)، در جوار مرقد پدرش، امامهادى (ع (
همسر: نرجس (صیقل)
فرزند : ابوالقاسم، محمد بن حسن، صاحب الزمان(ع)
امام زمان(ع) تنها فرزند امام حسن عسکرى(ع) هستند. امام عسکرى(ع) تولد و زندگىِ تنها فرزندش را بر بیگانگان پنهان نگه مىداشت تا از سوى دشمنان اهلبیت(ع) و مزدوران خلیفه آسیبى به وى نرسد.